SŁONECZNA CHATKA proponuje…czwartek, 14.05.2020

Opublikowane przez przedszkole2 w dniu 14 maja 202014 maja 2020

„Piękno polskiej przyrody”

Nawiązując do obchodzonego przez nasze przedszkole Święta Niezapominajki proponujemy dzisiaj wirtualną wizytę po lesie. Poznajcie jego mieszkańców oraz to z jakich części się składa. Posłuchajcie ciekawych piosenek o leśnej tematyce. Gorąco zachęcamy do zrobienia proponowanej pracy plastycznej (instrukcje znajdziecie także w dołączonym filmiku) oraz ćwiczeń grafomotorycznych.

opracowanie: Gabriela Morąg, Anna Wachowska, Anna Świder

FILM - Wędrówki Skrzata Borówki pt.: „Las mieszany”

Zapraszamy do obejrzenia audycji: Wędrówki Skrzata Borówki pt.: „Las mieszany” wprowadzający w dzisiejszą tematykę:

ZABAWA MUZYCZNA

Zachęcamy do posłuchania i zaśpiewania piosenki pt.: „Las”

ZABAWY RUCHOWE

Opowieść ruchowa połączona z ćwiczeniami artykulacyjnymi: „Spacerkiem po lesie”.

Wybieramy się na wycieczkę do lasu, mamy brzydką pogodę, dlatego należy się odpowiednio ciepło ubrać. (Dzieci naśladują za rodzicem czynności związane z ubieraniem się). Las znajduje się bardzo daleko, dlatego wybierzemy się na tą wycieczkę samochodem. (Dzieci jeżdżą samochodami po pokoju, mając za kierownice plastikowe kółko. Gdy rodzic podnosi czerwoną kartkę dzieci zatrzymują się, tak jak na czerwonym świetle, natomiast gdy zieloną jadą dalej).

Już prawie jesteśmy w lesie, idziemy cicho, aby nie spłoszyć zwierząt żyjących w lesie. (Dzieci skradają się na palcach). Drzewa poruszają gałęziami, słychać szum wiatru. (Dzieci naśladują ruchy gałęzi drzew i szum wiatru: szszsz o różnym natężeniu).

Na ścieżce spotykamy wiewiórkę, która wesoło skacze i szuka orzechów na zimę. (Wiewióreczki skaczą na ugiętych nogach, z rękami zgiętymi przed sobą pomiędzy drzewami, co pewien czas zatrzymują się, przykucają i szukają orzechów).

Z drzewa na drzewo przelatuje dzięcioł. (Naśladują lot ptaka – poruszają się, machając rękami). Właśnie usiadł na jednym z drzew. Posłuchajcie, jak stuka dziobem w jego korę. (Przykucają, rytmicznie stukają zgiętym palcem o podłogę, powtarzają słowa: stuk, puk, stuk, puk). W oddali słychać, jak drwale piłują drzewo. (Dzieci podają sobie ręce z rodzicem i naprzemiennie się przeciągają – naśladują piłowanie drewna – naśladują: zzz, zzz, zzz).

Na sośnie siedzi wróbel i głośno ćwierka. (Przykucają i głośno ćwierkają: ćwir, ćwir, ćwir). Idziemy dalej, przedzieramy się przez gęste zarośla, podnosimy wysoko nogi, omijając wysokie trawy. (Pokazują, jak przeciskają się przez zarośla. Idą, wysoko podnosząc nogi, jakby przechodziły przez wysokie trawy). Opadłe liście szeleszczą pod stopami. (Szurają stopami i powtarzają: szur, szur, szur). Nagle w oddali pojawił się niedźwiedź. Cicho pomrukuje i szuka kryjówki, aby położyć się do zimowego snu. (Idą na czworakach i powtarzają: wrr, wrr, wrr).

Na niebie pojawiły się ciemne chmury i zaczął padać deszcz. (Naśladują ruchami palców padający deszcz, powtarzają: kap, kap, kap.) Niestety, nasza wycieczka dobiegła końca. Biegnijmy szybko do samochodów, aby schować się przed deszczem. (Biegną za rodzicem, a następnie otwierają parasole, zakładają kalosze).

Improwizacja ruchowa przy piosence pt.: „Jesteśmy jagódki, czarne jagódki” – swobodnie ruszamy się/tańczymy przy piosence:

https://www.youtube.com/watch?v=2XPDxcObwrU

Zestaw ćwiczeń ruchowych: „W lesie”
Zabawa orientacyjno-porządkowa: „Drzewa w lesie” – dziecko porusza się w różnych kierunkach . Na sygnał rodzica, wyciągają ręce do góry i zastygają bez ruchu jak drzewa.
Ćwiczenie mięśni ramion: „Drzewa na wietrze” – dzieci stają w rozkroku, chwytają szarfę oburącz i wykonują skręty tułowia z jednoczesnym unoszeniem ramion góra-dół, wiatr porusza gałęziami na wietrze.
Ćwiczenie dużych grup mięśniowych: „Leśniczy obserwuje przez lornetkę zwierzęta w lesie” – dzieci leżą na brzuchu, tworzą z rąk lornetkę którą przykładają do oczu i wykonują skręty tułowia w prawo i w lewo.
Ćwiczenie uspokajające: „Na paluszkach” dzieci maszerują po obwodzie koła na palcach i powtarzają rymowankę Na paluszkach się skradamy by nie spłoszyć sarniej mamy.

KARTY PRACY. Grafomotoryka. Dzieci starsze.

Praca plastyczna: „Piętra lasu”

Zachęcamy do wykonania pracy plastycznej w której przedstawicie piętra lasu omówione w dołączonym filmiku pt.: „Las mieszany”.

Dzieci starsze: możecie to zrobić na podstawie instruktażu:
Potrzebujesz: 1 kartkę A4 (najlepiej białą), nożyczki, kredki lub mazaki.
Przygotowaną kartkę kładziesz poziomo i zginasz ją w trzech miejscach, aby powstały cztery równe części (na cztery piętra lasu). Na pierwszej części rysujecie pierwsze, najniższe piętro lasu. Górną część kartki odcinasz. Kolejne części wykonujesz podobnie do momentu powstania czterech gotowych części (czterech pięter lasu).
Dzieci młodsze:
Potrzebujesz: 1 kartkę A4 (najlepiej białą), kredki lub mazaki.
Na przygotowanej kartce narysuj las widziany twoimi oczami. Pamiętaj, aby wykorzystać całą kartkę i ująć w rysunku poznane piętra lasu.

MATERIAŁY pdf

Źródło:

Karty pracy: „Bawię się i uczę” wyd. MAC Edukacja
Karty pracy: „Esy floresy” Zabawy i ćwiczenia do nauki pisania wyd. Zielona Sowa
www.youtube.pl
www.edukacja.edux.pl
Przewodnik metodyczny „Nasze przedszkole”
www.profesor.pl

PROPOZYCJE ZABAW LOGOPEDYCZNYCH

opracowanie: Joanna Bełkot i Marzena Drab

MOTYLKI – ZABAWA ODDECHOWA.

Wytnijcie z kolorowego papieru kilka motylków dmuchajcie na nie. Pomóżcie motylkom latać. Powodzenia!

CO LUB KOGO MOŻEMY SPOTKAĆ NA SPACERZE? –POWTARZANIE POJEDYNCZYCH GŁOSEK, ĆWICZENIA NARZĄDÓW MOWY.

Poproście osobę dorosłą o przeczytanie i wspólnie wykonujcie ćwiczenia. Powodzenia!

Wyobraź sobie, że wybierasz się na spacer i spotykasz :
węża:( wysuwamy wąski język, poruszamy nim w różnych kierunkach, wybrzmiewamy głoskę sss…)
samolot( ręce w bok, wybrzmiewamy głoskę zzz…)
misia( oblizujemy wargi (miś zjadł miód), mruczymy mmm…)
rybkę( otwieramy i zamykamy pyszczek (wargi) przy zamkniętych zębach, wypuszczamy bąbelki powietrza p ? p ? p – … )
balonik( nabieramy powietrze do ust, powietrze uchodzi z balonika fff…)
konika polnego( wybrzmiewanie głoski c ? c ? c – ….)

Źródła:
Ćwiczenia własne.

BYSTRE OCZKO – ćwiczenia rozwijające spostrzeganie i pamięć wzrokową

opracowanie: Dorota Tadeusiak – Śliwa

KATECHEZA - propozycje zajęć

Chleb darem Boga

Codziennie spożywamy chleb-podstawowy produkt życia. W modlitwie „Ojcze nasz’ mówimy: „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”, prosimy by nigdy go nam nie zabrakło. Trzeba szanować chleb. Dawniej, gdy upadał na ziemię brano go do rąk i całowano z czułością. Zanim nóż wbił się w jego wnętrze, wykonywano na nim znak krzyża. Ja do dziś tak robię. Witano nim i żegnano, dając przy rozstaniu na znak błogosławieństwa. Do dziś Młoda Para na sali weselnej witana jest chlebem i solą. Świeży wypełniał zapachem cały dom, czerstwy stanowił strawę dodawaną do zup, której smak pamięta jeszcze wiele osób. By zachował swoją świeżość z troską otulano go w płócienną ścierkę.

… Bo szacunek do chleba to również szacunek do ciężkiej, codziennej pracy… i do naszego dziedzictwa kulturowego…
Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba…
Tęskno mi, Panie…
– pisał Cyprian Kamil Norwid.

A jak powstaje chleb? Proszę wejść w link

Pan Jezus nieraz spotykał podczas drogi wielu głodnych ludzi, sam też odczuwał głód. Wówczas modlił się do Boga Ojca. „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj” (Mt 6,11). To Jezus nauczył nas tej modlitwy- modlitwy Ojcze nasz.

Bóg dba o nas, dlatego daje nam pożywienie – codzienny chleb. Jezus zachęca nas, abyśmy modlili się do Boga Ojca, prosząc o codzienny chleb. Przypomina również, abyśmy umieli dzielić się chlebem, pożywieniem z innymi ludźmi.

Znamy cud rozmnożenia chleba i ryb, gdy ludzie słuchając Jezusa stali się głodni;

https://www.youtube.com/watch?v=KTryY3P27Ls

Na Mszy Świętej Jezus też zaprasza do stołu na Chleb Eucharystyczny- Komunie Świętą.

Im więcej szacunku i wdzięczności wobec Boga za powszedni chleb będziemy mieć, tym łatwiej będzie nam docenić wartość chleba Eucharystycznego. Wspólny posiłek i dziękczynienie za chleb w

domu jest doskonałą okazją rozmowy na temat chleba, który otrzymujemy podczas Mszy Świętej.

Eucharystia oznacza dziękczynienie. Jezus obiecał, że kto będzie spożywał ten chleb nie umrze na wieki, czyli pójdzie do nieba:-proszę wejść w link:

https://www.youtube.com/watch?v=DI6Uet4pmzs

Jeden chleb, co zmienia się w Chrystusa Ciało, z wielu ziaren pszenicznych się rodzi. Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stało, z soku wielu winnych gron pochodzi.

Ref. Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, tak niech miłość złączy nas ofiarna. Jak ten kielich łączy kropel wiele, tak nas, Chryste, w swoim złącz Kościele.

O Pasterzu, zgromadź w jednej swej owczarni, zabłąkane owce, które giną. W jeden Kościół zbierz na nowo i przygarnij, byśmy jedną stali się rodziną.

Na ramiona swoje weź, o Panie, tych, co sami wrócić już nie mogą! Niechaj zjednoczenia cud się stanie, prowadź nas ku niebu wspólną drogą.

https://www.youtube.com/watch?v=NW1hEGvehcY&list=PLCDq87dMPYW0HNvXjFjpssGz1ytlcll4J&index=7

Pozdrawiam WAS serdecznie Pani Sylwia.

Każda parafia ma swojego patrona.

Wszyscy z nas należymy do jakiejś wspólnoty: rodzinnej, przedszkolnej, ale też należymy do wspólnoty dzieci Bożych- Kościoła. Do której należymy od chwili chrztu. Nasi rodzice przynosząc nas do chrztu zobowiązali się do wychowania nas po katolicku, w łączności z Kościołem Każdy jest częścią Kościoła i powinien z nas znać swoją parafię, czyli kościół lokalny, do którego należy. Każdy z tych kościołów ma swojego patrona. Jesteśmy częścią tej wspólnoty-wspólnoty wiernych.

Pan Bóg w Kościele zaprasza nas do wspólnoty ze Sobą samym i z innymi ludźmi …. dlatego mamy parafię 🙂

Każda parafia ma swojego patrona. Patron – jest to religijny opiekun kraju, miasta, diecezji, przedsięwzięcia, profesji, obiektu budowlanego, konkretnych osób, grup ludzi czy zawodów.

W kościele takimi osobami są święci lub błogosławieni, którzy najczęściej stają się opiekunami świątyń i poszczególnych ludzi, noszących ich imię (wezwanie). Każdy ochrzczony ma świętego patrona, którego imię otrzymał na chrzcie świętym.

Posłuchajcie piosenki:

My dzisiaj będziemy mówić o patronach naszych kościołów, w Lublińcu mamy wiele kościołów, każdy z nas ma swój kościół parafialny. Ten kościół ma swojego patrona-opiekuna do którego się modlimy.

Np. kościół pw. Św. Mikołaja w Lublińcu ma opiekuna Św. Mikołaja, którego wszyscy znają.

ŚW. Mikołaj z Miry żył na przełomie III i IV wieku, był biskupem Miry w Licji (dzisiejsza Turcja), wsławił się cudami oraz pomocą biednym i potrzebującym. Zmarł 6 grudnia, dlatego wtedy obchodzimy jego święto, a kościół Św. Mikołaja też obchodzi święto-tzn. odpust parafialny.

Kolejny kościół usytuowany w centrum miasta –kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Lublińcu:

W tym kościele w sposób szczególny modli się do Krzyża Jezusa. Święto Podwyższenia Krzyża obchodzi się 14 września. Wiąże się ono z odnalezieniem drzewa krzyża przez Św. Helenę ( matkę cesarza Konstantyna) właśnie 14.09.326 r.n.e. , na którym umarł Jezus Chrystus, a także wyraża głęboki sens krzyża w życiu chrześcijanina. Podania głoszą, że wśród wielu krzyży, które odnaleziono ciężko był wskazać na krzyż Jezusa. Zgromadzeni przestali mieć wątpliwości, czy to rzeczywiście TEN krzyż, kiedy nastąpił cud. Krzyży zaczęła bowiem dotykać ciężko chora kobieta. Kiedy dotknęła kolejnego z nich, natychmiast doznała uzdrowienia.

Kolejny kościół: parafia Św. Stanisława Kostki prowadzona przez O.Oblatów:

Kościół ma swojego opiekuna- patrona Św. Stanisława Kostkę

Stanisław Kostka herbu Dąbrowa (ur. 28 października 1550r.w Rostkowie, zm. 15 sierpnia 1568r. w Rzymie) – jezuita, jeden z patronów Polski, a ponadto patron dzieci i młodzieży. Święto przypada 18 września i wtedy w kościele tez mamy odpust parafialny.

Tutaj przedstawiłam Wam kościoły, które leżą blisko naszego przedszkola. Nie są to wszystkie kościoły w Lublińcu, są jeszcze drewniany kościółek Św. Anny, kościół św. Teresy Benedykty od Krzyża – Edyty Stein na Steblowie, kościół wojskowy parafii bł. Piotra Jerzego Frassati oraz kościół w Jawornicy pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika.

CZYLI- JESTEŚMY WSPÓLNOTĄ: Co nas łączy?