Programy

Program przeznaczony jest dla dzieci w wieku 5 i 6 lat i jest szerszym spojrzeniem na działalność plastyczno- muzyczną przedszkolaka. Dzieci ze starszych grup wiekowych cechuje szybko wzrastająca aktywność ruchowa, postępujący rozwój umysłowy i motoryczny oraz zwiększająca się rola czynnika świadomości w postępowaniu. Równocześnie rozszerza się krąg zainteresowań dziecka pogłębianych przez dokładniejsze obserwacje, dociekanie przyczyn, różnych poznawalnych faktów i zjawisk.
Program ma charakter integracyjny, obejmuje różne obszary edukacyjne. Zawiera cele ogólne i szczegółowe (oczekiwane rezultaty) oraz metody i formy ich realizacji.

Składa się z 7 bloków opracowanych na podstawie następujących założeń programowych:

1. Stwarzanie warunków do pośredniego i bezpośredniego poznawania dzieł światowego malarstwa, rzeźby, muzyki klasycznej
2. Poznawanie i wyrażanie stanów emocjonalnych dzieci przez sztukę plastyczną i muzyczną. Rozbudzanie ekspresji twórczej dziecka ( swobodnej i kierowanej) poprzez ilustrowanie i interpretowanie opowiadań, utworów muzycznych, wspomnień z wycieczek
3. Utrwalanie zdobytych wiadomości z różnych obszarów edukacyjnych.
4. Doskonalenie sprawności manualnej dzieci poprzez wprowadzanie nowych technik plastycznych.
5. Odkrywanie własnych możliwości i twórczych zdolności.
6. Rozwijanie postaw prospołecznych.
7. „Moja mała Ojczyzna”- kultywowanie tradycji regionu śląskiego w muzyce i plastyce

Cele ogólne programu to:

• uwrażliwienie dziecka na bogactwo otaczającego świata- dostrzeganie piękna we wszystkich aspektach życia.
• stwarzanie warunków subiektywnego wyrażania piękna poprzez działalność plastyczno- muzyczną dziecka – zgodnie z zasadą¸ że piękno jest pojęciem względnym, piękne jest to, co się komu podoba.
• rozwijanie poczucia estetyki, ekspresji artystycznej. Przygotowanie dziecka do uczestnictwa w życiu kulturalnym.
• wyzwalanie aktywności plastycznej i muzycznej poprzez stymulację ruchową, słowną i muzyczną.
• zapewnianie dziecku możliwości swobodnej i twórczej wypowiedzi plastycznej i muzycznej.

Sądzimy, że powyższe założenia programowe wespół z realizacją obowiązujących w przedszkolu podstaw programowych pozwolą nam ukształtować wrażliwego twórcę i odbiorcę sztuki.

Od początku dziejów człowiek ściśle związany jest z przyrodą, pozostaje z nią w nieustannym kontakcie, jest jej częścią. Bogactwo otaczającej nas przyrody jest dla nas źródłem życia. Człowiek wkracza w nią, przekształca i korzysta z jej zasobów według swoich potrzeb. Swoją planową działalnością ingeruje w jej kształt, związki, jedność. Wydaje się ona być niewyczerpywalnym pokładem potrzebnych człowiekowi bogactw. Jednak musimy pamiętać, że tak nie jest. Niestety nie zawsze wkraczanie ludzi w świat przyrody jest celowe, kontrolowane i konieczne.

Już dzieci w wieku przedszkolnym winne być przygotowywane do świadomego kontaktu z przyrodą. Powinne mieć zbudowane podstawy pozytywnego stosunku do przestrzegania jej praw, a tym samym do jej ochrony i zabiegów pielęgnacyjnych.

Podstawowym celem tego programu jest takie organizowanie działań dydaktycznych, wychowawczych i profilaktycznych, by zbudowały w dzieciach silne podstawy zachowań zmierzających w kierunku pielęgnacji i ochrony przyrody. Mocną podstawę budującą pozytywne odniesienie do przyrody można stworzyć poprzez polisensoryczny kontakt dziecka z otaczającym go światem, który będzie kształtował jego osobisty stosunek do niej.

Podstawa programowa wyznacza kierunek działań zmierzający do wszechstronnego rozwoju dziecka w określonych sferach rozwojowych. Działania dydaktyczno-wychowawczo-profilaktyczne niniejszego programu odpowiadają tym założeniom – pozwalają odnaleźć dziecku swoje miejsce w przyrodzie, nawiązać z nią kontakt, pozostawać w ścisłym z nią związku. Dotyczą trzech obszarów aktywności dziecka:

• ja i przyroda
• grupa i przyroda
• społeczeństwo i przyroda

Obszary te nieustannie przenikają się i wzajemnie na siebie oddziałują. Są bogatym źródłem przeżyć, wrażeń, aktywności poznawczej.Dziecko poznaje siebie. Jako część grupy jest jej aktywnym ogniwem współdziałającym z innymi. Jest także elementem społeczności. Grupa istnieje i działa w szeroko pojętym społeczeństwie, które oddziałuje na nią i na jednostkę. Dzięki temu dziecko stopniowo wykształca swój emocjonalny stosunek do otaczającego je świata, którego jest cząstką.

Opracowała Aleksandra Ligarska

Przybliżenie dzieciom oraz ich rodzicom folkloru i historii naszego regionu (Górny Śląsk), a z czasem pozostałych regionów Polski, to zadanie, które realizujemy w różnych formach od wielu lat. Dzieci z wielkim zainteresowaniem przyjmują treści dotyczące folkloru naszego regionu, dzielą się swymi przeżyciami z rodzicami i chętnie prezentują opanowane już piosenki czy tańce śląskie (np. podczas uroczystości z okazji Dnia Górnika, Dnia Babci i Dziadka).
W czasie, kiedy rdzenna ludność Śląska wymieszana jest z napływową, przybliżenie dorobku ludowego regionu jest dla jednych radosnym wspomnieniem i dzieleniem się swymi przeżyciami i pamiątkami, dla innych ciekawą formą poznania folkloru najbliższego środowiska.

Opracowany program autorski powstał na bazie przemyśleń związanych z bezpośrednią pracą z dziećmi (ich zainteresowania, przeżycia, stopień przyswajanych wiadomości i umiejętności), rozmów z rodzicami, lektury artykułów i publikacji książkowych dotyczących omawianego tematu oraz w oparciu o wytyczne programowe.

Moja ojczyzna to wszystko, co mnie otacza. Wszystko, a więc nie tylko domy, ulice, przyroda, lecz także sztuka, zwyczaje i tradycja. Cały materialny i duchowy dorobek ludzkości, który został zgromadzony, utrwalony i wzbogacony w ciągu jej dziejów oraz przekazywany kolejnym pokoleniom – czyli kultura. Jej część stanowi ludowa twórczość artystyczna zawierająca literaturę (przysłowia, baśnie, podania), muzykę (przyśpiewki, tańce, pieśni), plastykę (architekturę, malarstwo, grafikę, rzeźbę) – określana jako folklor.

Właśnie te środki artystyczne posiadają ogromny potencjał wartości i stają się środkami edukacyjnymi w działaniu dydaktycznym, wychowawczym i profilatyczno-terapeutycznym.

Wspomniane elementy folkloru oraz tradycja i zwyczaje, które funkcjonują w życiu rodziny, grupy rówieśniczej czy środowisku, kształtują jednostkę i wpływają na jej rozwój. Dzieje się to m.in. poprzez przekazy ustne (pieśni, baśnie, opowieści, historie rodzinne), funkcjonowanie panujących w danym regionie norm i zasad postępowania, działalność skansenów, muzeów, czy też zespołów regionalnych (wokalno-tanecznych).

Jednostka, a więc i dziecko przyjmuje wiele elementów folkloru i przekazuje je innym. Staje się tym samym ogniwem wielkiej całości.
Wiedza na temat środowiska, w którym się żyje (wieś, miasto, region), jego dorobku kulturowego, powinna służyć kształtowaniu osoby identyfikującej się z tym miejscem oraz odpowiedzialnej za nie.

Głównym celem edukacji przedszkolnej jest ukierunkowanie i wspieranie rozwoju dziecka na bazie jego potrzeb i możliwości rozwojowych. Cel ten jest realizowany w oparciu o relacje ze środowiskiem społecznym, kulturowym i przyrodniczym,

Tak więc wspomniane elementy folkloru (muzyka, literatura, plastyka) stają się środkami edukacyjnymi, a zadania, jakie wyznacza sobie nauczyciel może realizować w ciągu roku szkolnego we wszystkich obszarach podstawy programowej.

PROGRAM PRACY WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNEJ PRZEZNACZONY DLA DZIECI W WIEKU 3-6 LAT

Opracowała: Dorota Tadeusiak – Śliwa, Urszula Słota

Motto programu to myśl greckiego sofisty Antyfona:

Celem programu jest wypracowanie, wdrożenie i realizacja KODEKSU PRZEDSZKOLAKA zawierającego normy postępowania dziecka w wieku przedszkolnym, będące podstawą społecznie akceptowanego funkcjonowania człowieka w otaczającym świecie, poprzez kształtowanie umiejętności i zachowań prospołecznych.

Realizacja założeń i celów programu pozwala ukształtować u dzieci nawyki, umiejętności i zasad społecznego współdziałania w obszarach:

• Chcę być koleżeński
• Chcę rozumieć innych i być rozumianym
• Chcę być kulturalnym.

„Żyć zdrowo” – zgodnie ze wskazaniami rodziców i nauczyciela.

Program przeznaczony jest dla dzieci z wszystkich grup wiekowych. Przedszkole promujące zdrowie to takie, w którym dominuje troska o zdrowie, dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne dzieci, nauczycieli i pozostałych pracowników. Problematyka uwzględniona w programie została podzielona na następujące bloki tematyczne:

• Kształtowanie nawyków higieniczno – kulturalnych.
• Prawidłowe odżywianie.
• Wdrażanie do przestrzegania zasad bezpieczeństwa.
• Rozwijanie sprawności ruchowej.
• Dbanie o zdrowie swoje i innych.
• Kształtowanie umiejętności dostrzegania potrzeb osób chorych i niepełnosprawnych.

Założenia programowe:

Stworzenie i zapewnienie takich warunków dzieciom aby nabyły umiejętności prozdrowotnych zachowań i poszanowanie zdrowia własnego i innych.

Cele programu:

• wdrażanie do dbania o zdrowie własne i innych,
• wdrażanie do higienicznego trybu życia,
• rozbudzenie zainteresowania własnym zdrowiem i rozwojem
• uświadomienie potrzeby prawidłowego odżywiania się, spożywanie urozmaiconych posiłków,
• przekazywanie i wpajanie zasad kulturalnego i higienicznego spożywania posiłków,
• wdrażanie do czynnego wypoczynku,
• przyzwyczajanie do dbania o ład i porządek w otoczeniu,
• wdrażanie do współdziałania i współżycia w grupie,
• kształtowanie pozytywnych cech charakteru,
• wdrażanie do przestrzegania bezpieczeństwa,
• kształtowanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających życiu, zdrowiu,
• kształtowanie umiejętności dostrzegania potrzeb osób chorych, niepełnosprawnych,
• kształtowanie zachowań sprzyjających zdrowiu.