Programy

 
ZESTAW PROGRAMÓW WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO

DOPUSZCZONYCH DO UŻYTKU W ROKU SZKOLNYM 2020/2021
W PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 2 W LUBLIŃCU

czytaj dalej
  • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 3 sierpnia 2012 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (Dz.U. z 2012 r. poz. 752).

  • Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2009 r. Nr 4, poz. 17).

Dyrektor Przedszkola Miejskiego Nr 2 w Lublińcu po zasięgnięciu opinii o programach, dopuszcza do użytku w roku szkolnym 2014/2015 następujący zestaw programów do pracy wychowawczo-dydaktycznej i opiekuńczej:

  • „Nasze Przedszkole” Małgorzata Kwaśniewska, Wiesława Żaba – Żabińska. PM 2-01/2014/2015
  • „Kodeks Przedszkolaka” – program wychowawczy Dorota Tadeusiak–Śliwa, Urszula Słota PM 2 -02/2014/2015
  • „Folklor to resztki piękna, które godzi się ratować” Aleksandra Ligarska PM 2 – 03/2014/2015
  • „Mały artysta ze Słonecznej Chatki” Ewa Bąk, Anna Kolp, Wioletta Ogiołda PM 2 – 04/2014/2015
  • „Przyjaciel przyrody” Aleksandra Ligarska, Grażyna Panek, Dorota Tadeusiak – Śliwa PM 2 – 05/2014/2015
  • „Żyj zdrowo” Gizela Teodorowska PM 2 – 06/2014/2015

Realizację zestawu programów powierza się nauczycielom Przedszkola Miejskiego Nr 2 w Lublińcu

ZESTAW PROGRAMÓW WŁASNYCH

 

MAŁY ARTYSTA ZE SŁONECZNEJ CHATKI
opracowały: Ewa Bąk, Anna Kolp, Wioletta Ogiołda

Program przeznaczony jest dla dzieci w wieku 5 i 6 lat i jest szerszym spojrzeniem na działalność plastyczno- muzyczną przedszkolaka. Dzieci ze starszych grup wiekowych cechuje szybko wzrastająca aktywność ruchowa, postępujący rozwój umysłowy i motoryczny oraz zwiększająca się rola czynnika świadomości w postępowaniu. Równocześnie rozszerza się krąg zainteresowań dziecka pogłębianych przez dokładniejsze obserwacje, dociekanie przyczyn, różnych poznawalnych faktów i zjawisk.
Program ma charakter integracyjny, obejmuje różne obszary edukacyjne. Zawiera cele ogólne i szczegółowe (oczekiwane rezultaty) oraz metody i formy ich realizacji.

Składa się z 7 bloków opracowanych na podstawie następujących założeń programowych:

  1. Stwarzanie warunków do pośredniego i bezpośredniego poznawania dzieł światowego malarstwa, rzeźby, muzyki klasycznej
  2. Poznawanie i wyrażanie stanów emocjonalnych dzieci przez sztukę plastyczną i muzyczną. Rozbudzanie ekspresji twórczej dziecka ( swobodnej i kierowanej) poprzez ilustrowanie i interpretowanie opowiadań, utworów muzycznych, wspomnień z wycieczek
  3. Utrwalanie zdobytych wiadomości z różnych obszarów edukacyjnych.
  4. Doskonalenie sprawności manualnej dzieci poprzez wprowadzanie nowych technik plastycznych.
  5. Odkrywanie własnych możliwości i twórczych zdolności.
  6. Rozwijanie postaw prospołecznych.
  7. „Moja mała Ojczyzna”- kultywowanie tradycji regionu śląskiego w muzyce i plastyce

Cele ogólne programu to:

  • uwrażliwienie dziecka na bogactwo otaczającego świata- dostrzeganie piękna we wszystkich aspektach życia.
  • stwarzanie warunków subiektywnego wyrażania piękna poprzez działalność plastyczno- muzyczną dziecka – zgodnie z zasadą¸ że piękno jest pojęciem względnym, piękne jest to, co się komu podoba.
  • rozwijanie poczucia estetyki, ekspresji artystycznej. Przygotowanie dziecka do uczestnictwa w życiu kulturalnym.
  • wyzwalanie aktywności plastycznej i muzycznej poprzez stymulację ruchową, słowną i muzyczną.
  • zapewnianie dziecku możliwości swobodnej i twórczej wypowiedzi plastycznej i muzycznej.

Sądzimy, że powyższe założenia programowe wespół z realizacją obowiązujących w przedszkolu podstaw programowych pozwolą nam ukształtować wrażliwego twórcę i odbiorcę sztuki.

PRZYJACIEL PRZYRODY
opracowały – Aleksandra Ligarska, Dorota Tadeusiak-Śliwa, Grażyna Panek

„Musimy nauczyć się dbać o środowisko w którym mamy żyć.
Chodzi o to, czy nauczymy się tego na czas”
David Gates

Od początku dziejów człowiek ściśle związany jest z przyrodą, pozostaje z nią w nieustannym kontakcie, jest jej częścią. Bogactwo otaczającej nas przyrody jest dla nas źródłem życia. Człowiek wkracza w nią, przekształca i korzysta z jej zasobów według swoich potrzeb. Swoją planową działalnością ingeruje w jej kształt, związki, jedność. Wydaje się ona być niewyczerpywalnym pokładem potrzebnych człowiekowi bogactw. Jednak musimy pamiętać, że tak nie jest. Niestety nie zawsze wkraczanie ludzi w świat przyrody jest celowe, kontrolowane i konieczne.

Już dzieci w wieku przedszkolnym winne być przygotowywane do świadomego kontaktu z przyrodą. Powinne mieć zbudowane podstawy pozytywnego stosunku do przestrzegania jej praw, a tym samym do jej ochrony i zabiegów pielęgnacyjnych.

Podstawowym celem tego programu jest takie organizowanie działań dydaktycznych, wychowawczych i profilaktycznych, by zbudowały w dzieciach silne podstawy zachowań zmierzających w kierunku pielęgnacji i ochrony przyrody. Mocną podstawę budującą pozytywne odniesienie do przyrody można stworzyć poprzez polisensoryczny kontakt dziecka z otaczającym go światem, który będzie kształtował jego osobisty stosunek do niej.

Podstawa programowa wyznacza kierunek działań zmierzający do wszechstronnego rozwoju dziecka w określonych sferach rozwojowych. Działania dydaktyczno-wychowawczo-profilaktyczne niniejszego programu odpowiadają tym założeniom – pozwalają odnaleźć dziecku swoje miejsce w przyrodzie, nawiązać z nią kontakt, pozostawać w ścisłym z nią związku. Dotyczą trzech obszarów aktywności dziecka:

  • ja i przyroda
  • grupa i przyroda
  • społeczeństwo i przyroda

Obszary te nieustannie przenikają się i wzajemnie na siebie oddziałują. Są bogatym źródłem przeżyć, wrażeń, aktywności poznawczej.Dziecko poznaje siebie. Jako część grupy jest jej aktywnym ogniwem współdziałającym z innymi. Jest także elementem społeczności. Grupa istnieje i działa w szeroko pojętym społeczeństwie, które oddziałuje na nią i na jednostkę. Dzięki temu dziecko stopniowo wykształca swój emocjonalny stosunek do otaczającego je świata, którego jest cząstką.

FOLKLOR TO RESZTKI PIĘKNA I POLSKOŚCI KTÓRE GODZI SIĘ RATOWAĆ
(motto z „Wychowania W Przedszkolu” 8/2000 str.468)

Opracowała Aleksandra Ligarska

Przybliżenie dzieciom oraz ich rodzicom folkloru i historii naszego regionu (Górny Śląsk), a z czasem pozostałych regionów Polski, to zadanie, które realizujemy w różnych formach od wielu lat. Dzieci z wielkim zainteresowaniem przyjmują treści dotyczące folkloru naszego regionu, dzielą się swymi przeżyciami z rodzicami i chętnie prezentują opanowane już piosenki czy tańce śląskie (np. podczas uroczystości z okazji Dnia Górnika, Dnia Babci i Dziadka).
W czasie, kiedy rdzenna ludność Śląska wymieszana jest z napływową, przybliżenie dorobku ludowego regionu jest dla jednych radosnym wspomnieniem i dzieleniem się swymi przeżyciami i pamiątkami, dla innych ciekawą formą poznania folkloru najbliższego środowiska.

Opracowany program autorski powstał na bazie przemyśleń związanych z bezpośrednią pracą z dziećmi (ich zainteresowania, przeżycia, stopień przyswajanych wiadomości i umiejętności), rozmów z rodzicami, lektury artykułów i publikacji książkowych dotyczących omawianego tematu oraz w oparciu o wytyczne programowe.

Moja ojczyzna to wszystko, co mnie otacza. Wszystko, a więc nie tylko domy, ulice, przyroda, lecz także sztuka, zwyczaje i tradycja. Cały materialny i duchowy dorobek ludzkości, który został zgromadzony, utrwalony i wzbogacony w ciągu jej dziejów oraz przekazywany kolejnym pokoleniom – czyli kultura. Jej część stanowi ludowa twórczość artystyczna zawierająca literaturę (przysłowia, baśnie, podania), muzykę (przyśpiewki, tańce, pieśni), plastykę (architekturę, malarstwo, grafikę, rzeźbę) – określana jako folklor.

Właśnie te środki artystyczne posiadają ogromny potencjał wartości i stają się środkami edukacyjnymi w działaniu dydaktycznym, wychowawczym i profilatyczno-terapeutycznym.

Wspomniane elementy folkloru oraz tradycja i zwyczaje, które funkcjonują w życiu rodziny, grupy rówieśniczej czy środowisku, kształtują jednostkę i wpływają na jej rozwój. Dzieje się to m.in. poprzez przekazy ustne (pieśni, baśnie, opowieści, historie rodzinne), funkcjonowanie panujących w danym regionie norm i zasad postępowania, działalność skansenów, muzeów, czy też zespołów regionalnych (wokalno-tanecznych).

Jednostka, a więc i dziecko przyjmuje wiele elementów folkloru i przekazuje je innym. Staje się tym samym ogniwem wielkiej całości.
Wiedza na temat środowiska, w którym się żyje (wieś, miasto, region), jego dorobku kulturowego, powinna służyć kształtowaniu osoby identyfikującej się z tym miejscem oraz odpowiedzialnej za nie.

Głównym celem edukacji przedszkolnej jest ukierunkowanie i wspieranie rozwoju dziecka na bazie jego potrzeb i możliwości rozwojowych. Cel ten jest realizowany w oparciu o relacje ze środowiskiem społecznym, kulturowym i przyrodniczym,

Tak więc wspomniane elementy folkloru (muzyka, literatura, plastyka) stają się środkami edukacyjnymi, a zadania, jakie wyznacza sobie nauczyciel może realizować w ciągu roku szkolnego we wszystkich obszarach podstawy programowej.

KODEKS PRZEDSZKOLAKA
PROGRAM PRACY WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNEJ PRZEZNACZONY DLA DZIECI W WIEKU 3-6 LAT

Opracowała: Dorota Tadeusiak – Śliwa, Urszula Słota

Motto programu to myśl greckiego sofisty Antyfona:

„Rzeczą dla człowieka najważniejszą jest WYCHOWANIE. Albowiem każda rzecz dobrze rozpoczęta daje nadzieję dobrego wyniku. Podobnie jak z glebą: jakie rzucisz ziarno, takiego możesz oczekiwać plonu. Tak też, jeśli młodemu zaszczepisz zacne wychowanie, będzie się ono zielenić i kwitnąć przez całe życie. I nie zniszczy go ani deszcz ani susza.”

Celem programu jest wypracowanie, wdrożenie i realizacja KODEKSU PRZEDSZKOLAKA zawierającego normy postępowania dziecka w wieku przedszkolnym, będące podstawą społecznie akceptowanego funkcjonowania człowieka w otaczającym świecie, poprzez kształtowanie umiejętności i zachowań prospołecznych.

Realizacja założeń i celów programu pozwala ukształtować u dzieci nawyki, umiejętności i zasad społecznego współdziałania w obszarach:

  • Chcę być koleżeński
  • Chcę rozumieć innych i być rozumianym
  • Chcę być kulturalnym.
PROGRAM EDUKACJI ZDROWOTNEJ
Opracowała: Gizela Teodorowska

„Żyć zdrowo” – zgodnie ze wskazaniami rodziców i nauczyciela.

Program przeznaczony jest dla dzieci z wszystkich grup wiekowych. Przedszkole promujące zdrowie to takie, w którym dominuje troska o zdrowie, dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne dzieci, nauczycieli i pozostałych pracowników. Problematyka uwzględniona w programie została podzielona na następujące bloki tematyczne:

  • Kształtowanie nawyków higieniczno – kulturalnych.
  • Prawidłowe odżywianie.
  • Wdrażanie do przestrzegania zasad bezpieczeństwa.
  • Rozwijanie sprawności ruchowej.
  • Dbanie o zdrowie swoje i innych.
  • Kształtowanie umiejętności dostrzegania potrzeb osób chorych i niepełnosprawnych.

Założenia programowe:

Stworzenie i zapewnienie takich warunków dzieciom aby nabyły umiejętności prozdrowotnych zachowań i poszanowanie zdrowia własnego i innych.

Cele programu:

  • wdrażanie do dbania o zdrowie własne i innych,
  • wdrażanie do higienicznego trybu życia,
  • rozbudzenie zainteresowania własnym zdrowiem i rozwojem
  • uświadomienie potrzeby prawidłowego odżywiania się, spożywanie urozmaiconych posiłków,
  • przekazywanie i wpajanie zasad kulturalnego i higienicznego spożywania posiłków,
  • wdrażanie do czynnego wypoczynku,
  • przyzwyczajanie do dbania o ład i porządek w otoczeniu,
  • wdrażanie do współdziałania i współżycia w grupie,
  • kształtowanie pozytywnych cech charakteru,
  • wdrażanie do przestrzegania bezpieczeństwa,
  • kształtowanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających życiu, zdrowiu,
  • kształtowanie umiejętności dostrzegania potrzeb osób chorych, niepełnosprawnych,
  • kształtowanie zachowań sprzyjających zdrowiu.
Przejdź do treści Przejdź do menu