SŁONECZNA CHATKA proponuje…27.03.2020

„JAK KORALIK BUDZIŁ LAS”   H. Belcherowa

Kogutek ma na głowie grzebień czerwony jak koral. I dlatego wszyscy nazywają go Koralikiem. Koralik bardzo nie lubi śpiochów. Kiedy słońce zajrzało do kurnika, powiedział:
– Muszę obudzić wszystkich wokoło!
I zapiał głośno:
– Kukuryku!

I pobiegł do lasu. A las naprawdę spał. Puszysta śniegowa pierzynka otulała gałęzie. Śnieg ubrał wszystkie świerki w białe czapy i miękkie rękawice. Kogucik zapiał raz. Zapiał drugi raz trochę głośniej. A wtedy zaszeleściło coś i z gałęzi skoczyła wiewiórka. Szepnęła kogucikowi do ucha;

– Cicho… cii… Obudzisz konwalie… Zaczną dzwonić dzwoneczkami i obudzą wszystkich. A na to jest jeszcze
zawcześnie.
Zza świerka wyjrzała przestraszona sarenka.

– Cicho… cii… Obudzisz fiołki… Otworzą fiołkowe oczy… A na to jest jeszcze za wcześnie.
Kogucik potrząsnął grzebieniem.

– A to śpiochy mieszkają w tym lesie! Czy nikogo nie uda mi się obudzić?
Rozejrzał się wokoło. Na krzaku koło wysokiego świerka chwieją się bazie. Trochę żółte, trochę zielone.

– No, przecież obudziłem leszczynę! – ucieszył się Koralik.
Ale bazie szepnęły cichutko:

– Nie ty nas obudziłeś, nie ty…
Zdziwił się kogucik. Popatrzył jednym okiem, popatrzył drugim.

– Nie ja? Więc kto obudził żółte bazie? Nikogo nie widzę dokoła.
Bazie jednak nie powiedziały, kto przeszedł tędy. Szepnęły tylko cichutko:

– Nie ty, koguciku, nie ty.

Koralik wrócił na podwórko. Ale nie mógł zapomnieć swojej pierwszej wyprawy do lasu, świerków w rękawicach i żółtych bazi. Poszedł tam jeszcze raz. A słońce właśnie zwijało śniegową pierzynkę. Nikomu już nie była potrzebna: ani trawie, ani przylaszczkom, ani konwaliom.

– Co to, już nie śpicie? Kto was obudził, kiedy mnie nie było?
Przylaszczki mrugnęły niebieskimi oczkami i szepnęły:

– Nie ty, nie ty. To słońce szło przez las, ono zbudziło nas.
A trawa zaszumiała:

– To wiatr, wiosenny wiatr na trawie skrzydła kładł.
Leszczyna poruszyła listkami.

– Wiosenka, w rosach cała, leszczynie bazie dała.
– Słońce… wiatr… wiosna… – szepnął Koralik. – Szkoda, że to nie ja obudziłem leszczynę, fiołki, trawę.

• Kto uważnie słuchał to odpowie na pytania:

1. Kim był Koralik?
2. Co najbardziej lubił robić Koralik?
3. Kto obudził kwiaty w lesie?
4. Jakie kwiaty obudziła wiosna?

 KROKUS    PRZEBIŚNIEG

 SASANKA    FIOŁEK

 PRZYLASZCZKA    LESZCZYNA

Zapamiętaj:
Wiosenne kwiaty są roślinami chronionymi i nie wolno ich zrywać, niszczyć i deptać!

Literatura:

• Helena Belcherowa Jak koralik budził las, Polscy autorzy. Dla 4-latka, wybór J. Tropiło, Wyd. Papilon, Poznań 2011
• Zdjęcia pochodzą z https://pl.wikipedia.org/wiki/

  Przypomnimy sobie jakie figury mieszkały w domku nr 7:

Potrafisz, je nazwać. Wskaż koło, półkole, kwadrat, romb, trójkąt.

DO ZABAWY WYKORZYSTAJ PROPONOWANE KARTY PRACY

• ZAŁĄCZNIK DO KART PRACY  – elementy do wykorzystania w proponowanych zabawach
• KARTA PRACY ZAMAWIAMY FIGURY
• KARTA UKŁADAMY KOMPOZYCJE
• KARTA PRAC MAGICZNY KWIAT – karta pracy dla dzieci młodszych
• KARTA PRACY ZACZAROWANY KWIATy – karta pracy dla dzieci starszych

Zanurzamy paluszek w wodzie a potem w farbie, następnie przyciskamy go do kartki.

• KARTA PRACY TULIPAN
• KARTA PRACY PRZEBIŚNIEG
• KARTA PRACY KROKUS 

• KARTA UKŁADAMY KOMPOZYCJE
• KARTA PRACY ZAMAWIAMY FIGURY
• KARTA PRAC MAGICZNY KWIAT
• KARTA PRACY TULIPAN
• KARTA PRACY PRZEBIŚNIEG
• KARTA PRACY KROKUS
• ZAŁĄCZNIK DO KART PRACY
• WIOSNA CIEPLEJSZY WIEJE WIATR
• Bystre oczko

Ćwiczenia rozwijające  spostrzeganie i pamięć wzrokową są niezbędne do prawidłowego rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Usprawnianie spostrzegania wzrokowego i pamięci wzrokowej jest potrzebne wszystkim dzieciom. Do pracy z dziećmi można wykorzystać takie materiały dydaktyczne, jak: ilustracje, figury geometryczne, piktogramy czy przedmioty codziennego użytku.

opracowanie: Dorota Tadeusiak – Śliwa

• Karta pracy nr1

• Karta pracy nr 2

opracowanie: Gabriela Morąg

Ćwiczenia  kształtujące świadomość osoby, schemat ciała i przestrzeni:

Ćwiczenia oparte na relacji „z”:

• „jazda samochodem”- dorosły siedząc za dzieckiem trzyma jego ręce i naśladuje ruchy kierowania kierownicą, kołysze się na boki, do przodu, tyłu (skręcanie, jazda w przód, tył).

Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”:

• „samochód utknął w tunelu „– dziecko na czworakach przechodzi pod dorosłym znajdującym się w pozycji klęczącej podpartej – dorosły obniża się w momencie przechodzenia pod nimi dziecka tak aby utrudnić mu zadanie.

Ćwiczenia oparte na relacji „razem”:

• „jazda autobusem” – dziecko siedzi na zrolowanej kocu, dorosły ciągnie je w różne strony.

Ćwiczenia relaksacyjne:

• masażyk „jedzie motocykl, samochód osobowy, ciężarowy” – jedzie prosto, slalomem, zygzakiem, w kółko, zatrzymuje się, cofa, wjeżdża do garażu – pod pachę (przy samochodzie ciężarowym zwiększamy nacisk), na samym końcu jedzie wiele samochodów (masujemy plecy dziecka wszystkimi palcami).

źródło:
www.sosw.bochnia.pl

Terapia pedagogiczna to specjalistyczna pomoc dziecku w pokonywaniu trudności w nauce oraz zachowaniu. Jej celem jest wywołanie zamierzonych pozytywnych zmian i niwelowanie napotykanych trudności. Podejmowane działania dążą do wszechstronnego rozwoju dzieci, podwyższają samoocenę i motywują do dalszej pracy. Systematyczność i ciągłość oddziaływań. Ćwiczenia w domu są ważnym elementem pracy z dzieckiem – pozwolą utrwalić zdobytą już wiedzę poprzez zabawę w sytuacjach życia codziennego -zwłaszcza teraz, w tak trudnym dla nas wszystkich czasie.

Przemiany, które w dość szybkim tempie zmieniają nasze życie stawiają przed nami wiele nowych wyzwań. Zadaniem nauczyciela jest  dobieranie takich metod i ćwiczeń, aby pobudzać, rozwijać i wspierać aktywną postawę dzieci.

Jeśli macie Państwo w licznych obowiązkach domowych choć trochę czasu, proponuję kilka pomysłów /zabaw/ćwiczeń, które pozwolą wam spędzić ciekawie czas , rozbudzą wyobraźnię dzieci, poprzez wspólną zabawę będą wspierały ich rozwój i dają  zaplecze wspierające proces dydaktyczny:

• wspólne przygotowywanie posiłków dla całej rodziny- w tym czasie nazywamy produkty, określamy strony, nazywamy kolory ( np. „połóż  widelec z lewej  strony talerza, łyżkę z prawej strony, dla mamy postaw niebieski kubek, dla taty żółty….itp.)
• oglądamy zdjęcia rodzinne – dostarczamy dziecku informacji na temat rodziny, miejsca zamieszkania czy wykonywanej pracy – tworzymy wspólną opowieść, cierpliwie wysłuchujemy dziecka wyzwalając jego spontaniczne wypowiedzi- dajemy mu możliwość wypowiadania się (np. to ciocia Ania, mieszka w…to duże miasto/mała wieś lub miasteczko…,ciocia pracuje ……, wykonuje ważną pracę, bo….)
• idziemy na wirtualny spacer z dzieckiem wykorzystując goglemap – zaznajamiamy je z najbliższym otoczeniem, miastem, ulicą, na której mieszkamy, obiektami kulturowymi, nazywamy je, próbujemy wspólnie ze starszakami odczytywać nazwy ulic, sklepów, podczas wirtualnego spaceru wyszukujemy np. samochody danej marki czy koloru – możemy je przeliczać, określamy kierunki prosto, w prawo, w lewo, z tyłu; wyszukujemy szczegóły – określamy dziecku co widzimy – niech odgadnie co to może być…)
• elektronicznie zwiedzamy muzea lub inne obiekty- realizujemy marzenia rodziny, na które nie mieliśmy czasu czy pieniędzy (wiele z tych obiektów otwiera przed nami obecnie drzwi zupełnie za darmo)
• polecam też strony na których znajdziecie piosenki, wierszyki z alfabetem – wystarczy wpisać hasło „alfabet dla dzieci piosenki” i znajdziecie mnóstwo propozycji…

POZDRAWIAM
Terapeuta pedagogiczny
Beata Wilk